publicerad: 2015
morgonrusning
morgon|rus·ning
N morron|rus·ning
substantiv
~en • mest i best. f.; i trafiken| Singular | |
|---|---|
| en morgonrusning | obestämd form |
| en morgonrusnings | obestämd form genitiv |
| morgonrusningen | bestämd form |
| morgonrusningens | bestämd form genitiv |


