publicerad: 2015
motvind
mot|vind
substantiv
~en ~ar • knappast pl.; vind som blåser mot färdriktningen
| Singular | |
|---|---|
| en motvind | obestämd form |
| en motvinds | obestämd form genitiv |
| motvinden | bestämd form |
| motvindens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| motvindar | obestämd form |
| motvindars | obestämd form genitiv |
| motvindarna | bestämd form |
| motvindarnas | bestämd form genitiv |


