publicerad: 2015
mumrik
mumr·ik
[mum´rik]
substantiv
~en ~ar 1 kudde använd vid grenhopp2 ⟨vard.⟩ underlig person
| Singular | |
|---|---|
| en mumrik | obestämd form |
| en mumriks | obestämd form genitiv |
| mumriken | bestämd form |
| mumrikens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| mumrikar | obestämd form |
| mumrikars | obestämd form genitiv |
| mumrikarna | bestämd form |
| mumrikarnas | bestämd form genitiv |


