publicerad: 2015
muselman
musel·man
[‑ma´n]
substantiv
~en ~er • ⟨åld.⟩ anhängare av islam, muslim
| Singular | |
|---|---|
| en muselman | obestämd form |
| en muselmans | obestämd form genitiv |
| muselmanen | bestämd form |
| muselmanens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| muselmaner | obestämd form |
| muselmaners | obestämd form genitiv |
| muselmanerna | bestämd form |
| muselmanernas | bestämd form genitiv |


