publicerad: 2015
musikkollektiv
mus·ik|kol·lekt·iv
substantiv
~et; pl. ~ musik 1kollektiv
| Singular | |
|---|---|
| ett musikkollektiv | obestämd form |
| ett musikkollektivs | obestämd form genitiv |
| musikkollektivet | bestämd form |
| musikkollektivets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| musikkollektiv | obestämd form |
| musikkollektivs | obestämd form genitiv |
| musikkollektiven | bestämd form |
| musikkollektivens | bestämd form genitiv |


