publicerad: 2015
myling
myl·ing
substantiv
~en ~ar • i äldre folktro: vålnad av mördat barn
| Singular | |
|---|---|
| en myling | obestämd form |
| en mylings | obestämd form genitiv |
| mylingen | bestämd form |
| mylingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| mylingar | obestämd form |
| mylingars | obestämd form genitiv |
| mylingarna | bestämd form |
| mylingarnas | bestämd form genitiv |


