publicerad: 2015
målarinna
mål·ar·inna
[‑in`a]
substantiv
~n målarinnor måla
| Singular | |
|---|---|
| en målarinna | obestämd form |
| en målarinnas | obestämd form genitiv |
| målarinnan | bestämd form |
| målarinnans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| målarinnor | obestämd form |
| målarinnors | obestämd form genitiv |
| målarinnorna | bestämd form |
| målarinnornas | bestämd form genitiv |


