publicerad: 2015
målkonflikt
mål|kon·flikt
substantiv
~en ~er • till mål 1 konflikt
| Singular | |
|---|---|
| en målkonflikt | obestämd form |
| en målkonflikts | obestämd form genitiv |
| målkonflikten | bestämd form |
| målkonfliktens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| målkonflikter | obestämd form |
| målkonflikters | obestämd form genitiv |
| målkonflikterna | bestämd form |
| målkonflikternas | bestämd form genitiv |


