publicerad: 2015
mångordighet
mång|ord·ig·het
substantiv
~en mångordig
| Singular | |
|---|---|
| en mångordighet | obestämd form |
| en mångordighets | obestämd form genitiv |
| mångordigheten | bestämd form |
| mångordighetens | bestämd form genitiv |


