publicerad: 2015
mångudinna
mån|gud·inna
substantiv
~n ‑gudinnor måne gudinna
| Singular | |
|---|---|
| en mångudinna | obestämd form |
| en mångudinnas | obestämd form genitiv |
| mångudinnan | bestämd form |
| mångudinnans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| mångudinnor | obestämd form |
| mångudinnors | obestämd form genitiv |
| mångudinnorna | bestämd form |
| mångudinnornas | bestämd form genitiv |


