publicerad: 2015
mäkla
mäkla
[mä`kla]
verb
~de ~t • medla; förmedla: mäkla fred
| Finita former | |
|---|---|
| mäklar | presens aktiv |
| mäklas | presens passiv |
| mäklade | preteritum aktiv |
| mäklades | preteritum passiv |
| mäkla | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att mäkla | infinitiv aktiv |
| att mäklas | infinitiv passiv |
| har/hade mäklat | supinum aktiv |
| har/hade mäklats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| mäklande | |
| Perfekt particip | |
| en mäklad + substantiv | |
| ett mäklat + substantiv | |
| den/det/de mäklade + substantiv | |


