publicerad: 2015
märling
märl·ing
substantiv
~en ~ar • tvåtrådig lina av tjärad hampa för sjömansarbeten
| Singular | |
|---|---|
| en märling | obestämd form |
| en märlings | obestämd form genitiv |
| märlingen | bestämd form |
| märlingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| märlingar | obestämd form |
| märlingars | obestämd form genitiv |
| märlingarna | bestämd form |
| märlingarnas | bestämd form genitiv |


