publicerad: 2015
narkotikabrott
nark·ot·ika|brott
substantiv
~et; pl. ~ narkotika brott 1
| Singular | |
|---|---|
| ett narkotikabrott | obestämd form |
| ett narkotikabrotts | obestämd form genitiv |
| narkotikabrottet | bestämd form |
| narkotikabrottets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| narkotikabrott | obestämd form |
| narkotikabrotts | obestämd form genitiv |
| narkotikabrotten | bestämd form |
| narkotikabrottens | bestämd form genitiv |
SAOL
