publicerad: 2015
narkotikakurir
nark·ot·ika|kur·ir
substantiv
~en ~er • ⟨iron.⟩ narkotika kurir
| Singular | |
|---|---|
| en narkotikakurir | obestämd form |
| en narkotikakurirs | obestämd form genitiv |
| narkotikakuriren | bestämd form |
| narkotikakurirens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| narkotikakurirer | obestämd form |
| narkotikakurirers | obestämd form genitiv |
| narkotikakurirerna | bestämd form |
| narkotikakurirernas | bestämd form genitiv |


