publicerad: 2015
naturorientering
nat·ur|orient·er·ing
substantiv
~en • till orientering 2 natur 1
| Singular | |
|---|---|
| en naturorientering | obestämd form |
| en naturorienterings | obestämd form genitiv |
| naturorienteringen | bestämd form |
| naturorienteringens | bestämd form genitiv |


