publicerad: 2015
nedgöra
ned|göra
el. ner|göra
verb
‑gjorde, ‑gjort, ‑gjord n. ‑gjort, pres. ‑gör • trycka ner, kränka: nedgöra el. vanl. göra ner ngn; nedgörande kritik
| Finita former | |
|---|---|
| nedgör (nergör) | presens aktiv |
| nedgörs (nedgöres, nergörs, nergöres) | presens passiv |
| nedgjorde (nergjorde) | preteritum aktiv |
| nedgjordes (nergjordes) | preteritum passiv |
| nedgör (nergör) | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att nedgöra (nergöra) | infinitiv aktiv |
| att nedgöras (nergöras) | infinitiv passiv |
| har/hade nedgjort (nergjort) | supinum aktiv |
| har/hade nedgjorts (nergjorts) | supinum passiv |
| Presens particip | |
| nedgörande (nergörande) | |
| Perfekt particip | |
| en nedgjord (nergjord) + substantiv | |
| ett nedgjort (nergjort) + substantiv | |
| den/det/de nedgjorda (nergjorda) + substantiv | |
| den nedgjorde (nergjorde) + maskulint substantiv | |


