publicerad: 2015
nedslitning
ned|slit·ning
el. ner|slit·ning
substantiv
~en slita 1
| Singular | |
|---|---|
| en nedslitning (en nerslitning) | obestämd form |
| en nedslitnings (en nerslitnings) | obestämd form genitiv |
| nedslitningen (nerslitningen) | bestämd form |
| nedslitningens (nerslitningens) | bestämd form genitiv |


