publicerad: 2015
nedärvning
ned|ärv·ning
el. ner|ärv·ning
substantiv
~en ärva
| Singular | |
|---|---|
| en nedärvning (en nerärvning) | obestämd form |
| en nedärvnings (en nerärvnings) | obestämd form genitiv |
| nedärvningen (nerärvningen) | bestämd form |
| nedärvningens (nerärvningens) | bestämd form genitiv |


