publicerad: 2015
nittioåring
nit·tio|år·ing
el. vard. nit·ti|år·ing
substantiv
~en ~ar nittio åring 1
| Singular | |
|---|---|
| en nittioåring (en nittiåring) | obestämd form |
| en nittioårings (en nittiårings) | obestämd form genitiv |
| nittioåringen (nittiåringen) | bestämd form |
| nittioåringens (nittiåringens) | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| nittioåringar (nittiåringar) | obestämd form |
| nittioåringars (nittiåringars) | obestämd form genitiv |
| nittioåringarna (nittiåringarna) | bestämd form |
| nittioåringarnas (nittiåringarnas) | bestämd form genitiv |


