publicerad: 2015
nordpolsfarare
nord·pols|far·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑fararna nordpol 1 2fara
| Singular | |
|---|---|
| en nordpolsfarare | obestämd form |
| en nordpolsfarares | obestämd form genitiv |
| nordpolsfararen | bestämd form |
| nordpolsfararens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| nordpolsfarare | obestämd form |
| nordpolsfarares | obestämd form genitiv |
| nordpolsfararna | bestämd form |
| nordpolsfararnas | bestämd form genitiv |


