publicerad: 2015
noshörningstjur
nos·hörn·ings|tjur
substantiv
~en ~ar noshörning 1tjur
| Singular | |
|---|---|
| en noshörningstjur | obestämd form |
| en noshörningstjurs | obestämd form genitiv |
| noshörningstjuren | bestämd form |
| noshörningstjurens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| noshörningstjurar | obestämd form |
| noshörningstjurars | obestämd form genitiv |
| noshörningstjurarna | bestämd form |
| noshörningstjurarnas | bestämd form genitiv |


