publicerad: 2015
nyordning
ny|ordn·ing
substantiv
~en ~ar • till ordning 3 1ny
| Singular | |
|---|---|
| en nyordning | obestämd form |
| en nyordnings | obestämd form genitiv |
| nyordningen | bestämd form |
| nyordningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| nyordningar | obestämd form |
| nyordningars | obestämd form genitiv |
| nyordningarna | bestämd form |
| nyordningarnas | bestämd form genitiv |


