publicerad: 2015
nyupptäcka
ny|upp·täcka
verb
‑upptäckte ‑upptäckt • en nyupptäckt planet
| Finita former | |
|---|---|
| nyupptäcker | presens aktiv |
| nyupptäcks (nyupptäckes) | presens passiv |
| nyupptäckte | preteritum aktiv |
| nyupptäcktes | preteritum passiv |
| nyupptäck | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att nyupptäcka | infinitiv aktiv |
| att nyupptäckas | infinitiv passiv |
| har/hade nyupptäckt | supinum aktiv |
| har/hade nyupptäckts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| nyupptäckande | |
| Perfekt particip | |
| en nyupptäckt + substantiv | |
| ett nyupptäckt + substantiv | |
| den/det/de nyupptäckta + substantiv | |
| den nyupptäckte + maskulint substantiv | |


