publicerad: 2015
ockra
1ockra
[åk`ra]
substantiv
~n 1 (gul, gulbrun el. rödbrun) färg erhållen ur en pulverformig vittringsprodukt av järnhaltiga mineraler2 frukt av en växt – Alla sammansättn. med ockra- hör till 1ockra.
| Singular | |
|---|---|
| en ockra | obestämd form |
| en ockras | obestämd form genitiv |
| ockran | bestämd form |
| ockrans | bestämd form genitiv |
2ockra
[åk`ra]
verb
~de ~t • ta oskälig ränta; göra sig oskälig vinst; ockra på ngt otillbörligt utnyttja ngt
| Finita former | |
|---|---|
| ockrar | presens aktiv |
| ockras | presens passiv |
| ockrade | preteritum aktiv |
| ockrades | preteritum passiv |
| ockra | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att ockra | infinitiv aktiv |
| att ockras | infinitiv passiv |
| har/hade ockrat | supinum aktiv |
| har/hade ockrats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| ockrande | |


