publicerad: 2015
ogiltigförklara
o·gilt·ig|för·klara
verb
~de ~t • ogiltigförklara ngt el. förklara ngt ogiltigt
| Finita former | |
|---|---|
| ogiltigförklarar | presens aktiv |
| ogiltigförklaras | presens passiv |
| ogiltigförklarade | preteritum aktiv |
| ogiltigförklarades | preteritum passiv |
| ogiltigförklara | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att ogiltigförklara | infinitiv aktiv |
| att ogiltigförklaras | infinitiv passiv |
| har/hade ogiltigförklarat | supinum aktiv |
| har/hade ogiltigförklarats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| ogiltigförklarande | |
| Perfekt particip | |
| en ogiltigförklarad + substantiv | |
| ett ogiltigförklarat + substantiv | |
| den/det/de ogiltigförklarade + substantiv | |


