publicerad: 2015
ombyggnation
om|byggn·at·ion
substantiv
~en ~er 2om 2 byggnation
| Singular | |
|---|---|
| en ombyggnation | obestämd form |
| en ombyggnations | obestämd form genitiv |
| ombyggnationen | bestämd form |
| ombyggnationens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ombyggnationer | obestämd form |
| ombyggnationers | obestämd form genitiv |
| ombyggnationerna | bestämd form |
| ombyggnationernas | bestämd form genitiv |


