publicerad: 2015
original
orig·in·al
[orgina´l]
substantiv
~et; pl. ~ 1 självständig skapelse utan egentlig föregångare; förlaga2 besynnerlig person – Alla sammansättn. med original- hör till original 1.
| Singular | |
|---|---|
| ett original | obestämd form |
| ett originals | obestämd form genitiv |
| originalet | bestämd form |
| originalets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| original | obestämd form |
| originals | obestämd form genitiv |
| originalen | bestämd form |
| originalens | bestämd form genitiv |


