publicerad: 2015
orsaka
or·saka
verb
~de ~t • vara orsak till, åstadkomma, vålla
| Finita former | |
|---|---|
| orsakar | presens aktiv |
| orsakas | presens passiv |
| orsakade | preteritum aktiv |
| orsakades | preteritum passiv |
| orsaka | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att orsaka | infinitiv aktiv |
| att orsakas | infinitiv passiv |
| har/hade orsakat | supinum aktiv |
| har/hade orsakats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| orsakande | |
| Perfekt particip | |
| en orsakad + substantiv | |
| ett orsakat + substantiv | |
| den/det/de orsakade + substantiv | |


