publicerad: 2015
oupplöslighet
o|upp·lös·lig·het
substantiv
~en oupplöslig
| Singular | |
|---|---|
| en oupplöslighet | obestämd form |
| en oupplöslighets | obestämd form genitiv |
| oupplösligheten | bestämd form |
| oupplöslighetens | bestämd form genitiv |


