publicerad: 2015
oxtunga
ox|tunga
substantiv
~n ‑tungor • äv. en växt
| Singular | |
|---|---|
| en oxtunga | obestämd form |
| en oxtungas | obestämd form genitiv |
| oxtungan | bestämd form |
| oxtungans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| oxtungor | obestämd form |
| oxtungors | obestämd form genitiv |
| oxtungorna | bestämd form |
| oxtungornas | bestämd form genitiv |


