publicerad: 2015
pallning
pall·ning
substantiv
~en ~ar • till palla 1,3
| Singular | |
|---|---|
| en pallning | obestämd form |
| en pallnings | obestämd form genitiv |
| pallningen | bestämd form |
| pallningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| pallningar | obestämd form |
| pallningars | obestämd form genitiv |
| pallningarna | bestämd form |
| pallningarnas | bestämd form genitiv |


