publicerad: 2015
parning
par·ning
substantiv
~en ~ar • särsk. till para sig
| Singular | |
|---|---|
| en parning | obestämd form |
| en parnings | obestämd form genitiv |
| parningen | bestämd form |
| parningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| parningar | obestämd form |
| parningars | obestämd form genitiv |
| parningarna | bestämd form |
| parningarnas | bestämd form genitiv |


