publicerad: 2015
patricier
patr·ici·er
[‑i´si‑]
substantiv
~n; pl. ~ • fornromersk adelsman; medlem av gammal ansedd borgarsläkt
| Singular | |
|---|---|
| en patricier | obestämd form |
| en patriciers | obestämd form genitiv |
| patriciern | bestämd form |
| patricierns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| patricier | obestämd form |
| patriciers | obestämd form genitiv |
| patricierna | bestämd form |
| patriciernas | bestämd form genitiv |


