publicerad: 2015
personalunion
pers·on·al|un·ion
substantiv
~en ~er • mellan stater med gemensamt statsöverhuvud
| Singular | |
|---|---|
| en personalunion | obestämd form |
| en personalunions | obestämd form genitiv |
| personalunionen | bestämd form |
| personalunionens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| personalunioner | obestämd form |
| personalunioners | obestämd form genitiv |
| personalunionerna | bestämd form |
| personalunionernas | bestämd form genitiv |
SAOL
