publicerad: 2015
planhyra
plan|hyra
substantiv
~n ‑hyror • till 2plan 2 1hyra 1
| Singular | |
|---|---|
| en planhyra | obestämd form |
| en planhyras | obestämd form genitiv |
| planhyran | bestämd form |
| planhyrans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| planhyror | obestämd form |
| planhyrors | obestämd form genitiv |
| planhyrorna | bestämd form |
| planhyrornas | bestämd form genitiv |


