publicerad: 2015
plastik
plast·ik
[‑i´k]
substantiv
~en 1 modellering; bildhuggarkonst2 teknik för plastiska operationer3 förmåga att föra sig väl på scen; uppfattning om utformning i tre dimensioner; uttrycksfull gestaltning
| Singular | |
|---|---|
| en plastik | obestämd form |
| en plastiks | obestämd form genitiv |
| plastiken | bestämd form |
| plastikens | bestämd form genitiv |


