publicerad: 2015
plattläggare
platt|lägg·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑läggarna • till 1platta 1 lägga
| Singular | |
|---|---|
| en plattläggare | obestämd form |
| en plattläggares | obestämd form genitiv |
| plattläggaren | bestämd form |
| plattläggarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| plattläggare | obestämd form |
| plattläggares | obestämd form genitiv |
| plattläggarna | bestämd form |
| plattläggarnas | bestämd form genitiv |


