publicerad: 2015
plussning
pluss·ning
substantiv
~en • ⟨vard.⟩ plussa
| Singular | |
|---|---|
| en plussning | obestämd form |
| en plussnings | obestämd form genitiv |
| plussningen | bestämd form |
| plussningens | bestämd form genitiv |


