publicerad: 2015
possessionat
pos·sess·ion·at
[‑a´t]
substantiv
~en ~er • ⟨åld.⟩ godsägare
| Singular | |
|---|---|
| en possessionat | obestämd form |
| en possessionats | obestämd form genitiv |
| possessionaten | bestämd form |
| possessionatens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| possessionater | obestämd form |
| possessionaters | obestämd form genitiv |
| possessionaterna | bestämd form |
| possessionaternas | bestämd form genitiv |


