publicerad: 2015
praktisering
prakt·is·er·ing
substantiv
~en ~ar • till praktisera 1,2
| Singular | |
|---|---|
| en praktisering | obestämd form |
| en praktiserings | obestämd form genitiv |
| praktiseringen | bestämd form |
| praktiseringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| praktiseringar | obestämd form |
| praktiseringars | obestämd form genitiv |
| praktiseringarna | bestämd form |
| praktiseringarnas | bestämd form genitiv |


