publicerad: 2015
pubertetsfinne
pubert·ets|finne
substantiv
~n ‑finnar • mest i pl.; till finne 2 pubertet
| Singular | |
|---|---|
| en pubertetsfinne | obestämd form |
| en pubertetsfinnes | obestämd form genitiv |
| pubertetsfinnen | bestämd form |
| pubertetsfinnens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| pubertetsfinnar | obestämd form |
| pubertetsfinnars | obestämd form genitiv |
| pubertetsfinnarna | bestämd form |
| pubertetsfinnarnas | bestämd form genitiv |


