publicerad: 2015
purgativ
purg·at·iv
[‑i´v]
substantiv
~et; pl. ~ • ⟨åld.⟩ avföringsmedel
| Singular | |
|---|---|
| ett purgativ | obestämd form |
| ett purgativs | obestämd form genitiv |
| purgativet | bestämd form |
| purgativets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| purgativ | obestämd form |
| purgativs | obestämd form genitiv |
| purgativen | bestämd form |
| purgativens | bestämd form genitiv |


