publicerad: 2015
putting
putt·ing
substantiv
~en ~ar • vant som stöttar märs underifrån
| Singular | |
|---|---|
| en putting | obestämd form |
| en puttings | obestämd form genitiv |
| puttingen | bestämd form |
| puttingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| puttingar | obestämd form |
| puttingars | obestämd form genitiv |
| puttingarna | bestämd form |
| puttingarnas | bestämd form genitiv |


