publicerad: 2015
påtändning
på|tänd·ning
substantiv
~en ~ar • äv. intagande av narkotika
| Singular | |
|---|---|
| en påtändning | obestämd form |
| en påtändnings | obestämd form genitiv |
| påtändningen | bestämd form |
| påtändningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| påtändningar | obestämd form |
| påtändningars | obestämd form genitiv |
| påtändningarna | bestämd form |
| påtändningarnas | bestämd form genitiv |


