publicerad: 2015
radhus
rad|hus
substantiv
~et; pl. ~ • till 1rad 2 hus 1
| Singular | |
|---|---|
| ett radhus | obestämd form |
| ett radhus | obestämd form genitiv |
| radhuset | bestämd form |
| radhusets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| radhus | obestämd form |
| radhus | obestämd form genitiv |
| radhusen | bestämd form |
| radhusens | bestämd form genitiv |


