publicerad: 2015
ramning
ram·ning
substantiv
~en ~ar • till ramma
| Singular | |
|---|---|
| en ramning | obestämd form |
| en ramnings | obestämd form genitiv |
| ramningen | bestämd form |
| ramningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ramningar | obestämd form |
| ramningars | obestämd form genitiv |
| ramningarna | bestämd form |
| ramningarnas | bestämd form genitiv |


