publicerad: 2015
rannsakare
rann|sak·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑sakarna rannsaka
| Singular | |
|---|---|
| en rannsakare | obestämd form |
| en rannsakares | obestämd form genitiv |
| rannsakaren | bestämd form |
| rannsakarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rannsakare | obestämd form |
| rannsakares | obestämd form genitiv |
| rannsakarna | bestämd form |
| rannsakarnas | bestämd form genitiv |


