publicerad: 2015
rashatare
ras|hat·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑hatarna rashat
| Singular | |
|---|---|
| en rashatare | obestämd form |
| en rashatares | obestämd form genitiv |
| rashataren | bestämd form |
| rashatarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rashatare | obestämd form |
| rashatares | obestämd form genitiv |
| rashatarna | bestämd form |
| rashatarnas | bestämd form genitiv |


