publicerad: 2015
rastning
rast·ning
substantiv
~en ~ar • till rasta 1,2
| Singular | |
|---|---|
| en rastning | obestämd form |
| en rastnings | obestämd form genitiv |
| rastningen | bestämd form |
| rastningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rastningar | obestämd form |
| rastningars | obestämd form genitiv |
| rastningarna | bestämd form |
| rastningarnas | bestämd form genitiv |


