publicerad: 2015
rationalitet
rat·ion·al·itet
[‑ite´t]
substantiv
~en • till rationell 1
| Singular | |
|---|---|
| en rationalitet | obestämd form |
| en rationalitets | obestämd form genitiv |
| rationaliteten | bestämd form |
| rationalitetens | bestämd form genitiv |


